As xoias das nosas casas

Aínda que nesta semana cultural o tema escollido foi a moda, en sentido amplo, non todos se adican a traballar con cousas directamente relacionadas co tema, como é o noso caso, o equipo de prensa ou o caso do grupo de infantil. O noso labor é escribir un artigo sobre cada un dos obradoiros que se fan; un dos máis solicitados e interesantes é o de xoiería, dirixido por Lourdes.

Neste obradoiro están centrándose nas modas do mundo da xoiería e bixutería. Están organizados en grupos de dous, tres, catro e cinco mozos e mozas que lles van dar unha formación do máis interesante a grupos de terceiro e cuarto de primaria. 

Un dos grupos traballa na fabricación de xoias tendo en conta a simboloxía tradicional das pedras preciosas e semipreciosas. Nós -da mesma maneira que fixeron eles- investigamos un pouquiño sobre o tema para contárvolo a vós. Aprendemos que a simboloxía das pedras afirma que cada mes ten unha pedra asociada, e segundo a túa data de nacemento a pedra indica algunhas características de como pode ser a túa personalidade e axúdache a sacar todo o teu potencial:

• Co mes de xaneiro vincúlase a pedra granate, que aporta valores como a confianza, protección, forza e amizade.

• Con febreiro é a ametista, e indica serenidade, realeza e axuda a manter relacións fortes.

• En marzo temos a augamariña, que aporta paz, coraxe, confianza e serenidade.

• Co mes de abril relaciónase o diamante negro, que dá poder, misterio, elegancia e boa sorte.

• En maio é a esmeralda, e aporta saúde, fortuna e abundancia.

• Xuño ten a perla, que é símbolo de pureza, sabedoría e honestidade.

• En xullo temos o rubí, que indica poder, diñeiro, realeza e forza.

• En agosto está o peridosto, que protexe contra malos espíritos.

• Setembro ten o zafiro, e aporta elegancia, realeza e sabedoría.

• En outubro está o ópalo, que proporciona luz, maxia e invisibilidade.

• Novembro ten a citrina, que ofrece alegría, brillo e felicidade.

• E para rematar, para decembro atopamos o topacio, que indica lealdade, paz e serenidade.

  
  

Despois de explicar isto mesmo aos nenos, danlles a escoller facer un colar, pulseiras ou pendentes; para isto contan cos seguintes materiais: arames, fío, abelorios e plumas.

O seguinte grupo, durante a preparación da semana cultural, fixo unha reprodución da tiara de Katharina Henkel Von Donnersmark. Realizaron a actividade con cartolinas, para formar a estrutura da coroa; fragmentos de vidro de botella lixados, para imitar as esmeraldas que contén; lamas de cobre; cinta de carroceiro, para pechar a coroa; e perlas para decorala.

Nos días previos fixeron unha coroa máis elaborada, para facer de modelo, pero cos nenos e nenas de primaria fan unhas máis sinxelas para que cada un poida levala á súa casa.

Outro grupo fai manualidades un pouco máis complexas. Trátase de fabricar dende cero aneis e pulseiras de estaño trenzado para iso, van a precisar da utilidade de martelos, lixas, alicates e ferramentas varias.

O cuarto grupo elaborará atrapa soños, e precisan la, arames, fíos, abelorios de cores e plumas. 

 A estrutura é con arame, terá forma circular, que está decorada a redor coa la, logo farase a estrutura de dentro co mesmo material e logo colocaranse os abelorios xunto coas plumas.

E por último temos un grupo que fai niños de arame con abelorios simulando ser ovos. Teñen unhas cantas mostras de exemplo para que os nenos e as nenas teñan unha idea do que van facer na mañá. Estes niños poden servir para decorar algún rincón da casa ou como complemento dalgúns xoguetes, entre outras moitas cousas. Sería un bo sitio para que Fabergé puxese os seus ovos?

O resultado en xeral é moi bo. Fixemos unha votación cos nenos e nenas de primaria e os grupos mais votados e que mais interesaron foron o de facer coroas, o dos atrapa soños e o  dos niños. Citando algunhas palabras dos nenos e nenas  aos que lles preguntamos que lles pareceu e como o pasaran, dixeron: “o pasamos moi ben”, ou “foi moi divertido”.

E algunhas das opinións dos rapaces e rapazas da ESO foi : “unha das clases mellor ca outra , pero en xeral bastante ben”, ou “mellor do que esperabamos”.

Espero que desfrutedes tanto lendo este artigo como de seguro fan os nenos e nenas de primaria aprendendo, xa que o alumnado de ESO traballa e esfórzase moito para que todo saia de marabilla.

A moda e os perfumes

 

A habilidade de crear substancias olorosas atractivas remóntase á idade de pedra, cando as persoas queimaban madeiras aromáticas. Na antiga Grecia, Hipócrates recomendaba os baños perfumados. 

Cando se abriu a tumba do faraón Tutankamón atopáronse máis de tres mil potes con fragrancias que aínda conservaban o seu cheiro a pesar de permaneceren sepultadas por máis de trinta séculos. 

O primeiro gremio adicado a esta arte nace na época Romana, co grupo dos ungüentarii. Pero antes deste suceso, o traballo era realizado maioritariamente por mulleres, aínda que tamén se empregaban na igrexa para os ritos relixiosos. Neste hábito resalta a existencia do botafumeiro, un enorme incensario bañado en prata que colga do teito da catedral de Santiago para perfumar as misas e enmascarar o olor de moitos peregrinos xuntos despois de meses de camiño, durante a Idade Media.

A propia palabra perfume provén do latín per, “por” e fumare, “a través do fume”. Esta palabra aparece por primeira vez na lingua catalá na obra El Terc del Crestià (1388) por Francesc Eiximenis. O tema do perfume chegou a obras tan celebradas como a de Patrick Suskind, O perfume, onde se trata o asasinato de varias mulleres para obter o seu perfume. 

Na actualidade, usamos a palabra perfume para referírmonos ao líquido aromático que se usa para desprender un cheiro agradable. Tras moita investigación descubriuse que os perfumes poden provocar cambios no estado de ánimo, sendo este un dos posibles motivos polos que se usaban na antigüidade, e o seu uso actual nas tendas para conseguir que esteas máis tempo nelas. Como resultado deste estudo, nace a aromaterapia, o uso dos aceites esenciais das plantas para mellorar o equilibrio e o espírito das persoas.

Nesta semana cultural o alumnado do terceiro ciclo de primara poderá experimentar co olfacto. Para isto o estudantado de 3º e 4º de ESO ten preparado unha serie de actividades que facilitarán unha aprendizaxe activa.

Empezarán cunha explicación sobre a seguridade no laboratorio e como se debe traballar nel; continuarán cunha explicación sobre o funcionamento do sistema olfactivo; tras isto falarán da composición química dos perfumes, e da elección dos compoñentes segundo a época na que esteamos situados e farán ente medias actividades sobre estes temas; para rematar, os rapaces de primaria divídense en pequenos grupos para crear o seu propio perfume, a partir da mestura de distintos aceites esenciais, que poderán levar para a casa xunto unha ficha onde marca os seus compoñentes e a súa composición química.

A opinión maioritaria dos nenos nos di que este obradoiro é  moi completo e está feito para entreter e ensinar ao mesmo tempo, opinión que compartimos ao visitar o obradoiro en momentos de traballo xa que combina moi ben o traballo manual cos xogos de pensar. Como dixo un dos entrevistados de 6ºA “facer perfumes mola moito”. 

Música na escola: ABRIL

Este próximo venres, 11 de abril, o alumnado da escola poderá desfrutar da música en directo do grupo musical Abril. Para isto o grupo de prensa tivo a oportunidade de gozar dunha entrevista con Claudia Abril antes deste ansiado día.

Este grupo de música mestura a música tradicional galega con métodos actuais. 

O curioso nome de este grupo, Abril, débese ao mes de fundación do grupo que coincide co apelido dunha das integrantes, Claudia Abril (voz e percusión). 

Este proxecto naceu no contexto do campamento musical de San Simón, onde se coñeceron aos 16 anos Claudia Abril e Marina Carpente (violín e voz), as actuais integrantes; de alí provén a súa paixón pola música galega e tradicional, resaltando a figura do violín. 

Para crear as súas cancións, inspíranse en cancións tradicionais que cantaban as nosas avoas, engadindo novas letras e melodías propias. 

Estas artistas con formación no conservatorio e a carreira de música buscan representar o seu idioma e a súa nazón a través do uso da lingua galega, enfocándose no seu actual proxecto, Abril, ademais de adicarse a dar clases musicais. 

Non é a primeira vez que actúan diante dun público escolar, e agardan do concerto no Martín Codax a sensación de crear un “ambiente alegre e pracenteiro”. 

A moda e nós

Seguro que na vosa xuventude levabades roupa un pouco ridícula só porque estaba de moda. Por iso mesmo temos unha pregunta para vós: queredes entender a vestimenta dos vosos fillos? Se queredes, seguide lendo, e se non, ata logo Mari Carme.

Primeiro unha breve explicación un pouco seria, pero necesaria, para dar cumprida resposta á vosa dúbida.

A moda téxtil é un termo usado para describir a creación de prendas de diversas culturas e representar distintos estilos á hora de vestir. A palabra moda vén do francés “mode” e este do latín “modus”, que significa maneira ou medida.

As tendencias levan presentes na nosa realidade dende os albores da humanidade. Sempre houbo modas que marcaron as distintas xeracións, vexamos algo de historia: 

No antigo Exipto (que imaxinamos que non vivistes) a moda era levar roupa lixeira e con transparencias, segundo a revista National Geographic.

En Grecia a vestimenta dependía das distintas clases sociais: a única que se coñece é a que afectaba á clase alta xa  que eran os que aparecían máis nas obras de arte. Os homes levaban taparrabos, unha capa, sandalias e incluso, ás veces, un tocado. As mulleres ían practicamente cubertas enteiras.

Na antiga Roma a vestimenta tamén dependía moito das clases sociais. Nos primeiros tempos vestían con togas, debaixo levaban unha túnica que adoitaban cinguir cun cinturón. Despois modificaron a vestimenta e admitiron a túnica ancha con mangas.

Agora imos falarvos de modas máis próximas, comezando pola moda de comezos do século XX, por volta do ano 1910.

Nesa década a moda estaba moi influída polo ballet ruso e a estética oriental. As cores dos traxes eran de tons pastel e baseábanse en conxuntos de saia e chaqueta.

Na década dos 20 a vestimenta comezou a cambiar, xa que algunhas mulleres de clase media-alta ou alta, por pertencer a unha familia adiñeirada, tiñan máis cartos e podían pagar os vestidos máis caros como os de Chanel, que eran os que estaban máis de moda naquel momento.

No 1950, tras o final da II Guerra Mundial, pouco a pouco todo volveu á normalidade; denomínaselle o renacer da moda e da beleza xa que remataron os anos de sufrimento. As mulleres gañaron liberdade e as tendas comezaron a impoñer tendencias.

Os traxes das mulleres baseábanse sobre todo en vestidos que podían ser cinguidos ou levar a saia acampanada resaltando a cintura. Comezaron a aceptar que as mulleres levasen algúns tipos de pantalóns. Tamén conxuntaban moitos accesorios co seu look.

1960 veu pisando forte rompendo moitas tradicións na moda. Popularizáronse as minisaias, os sombreiros tipo pastilleiro, as cores neón e o contraste de estampados. Tamén impactou moito a tendencia de moda hippie.

En 1980 houbo unha rebelión (pacífica) contra o movemento hippie das década anterior, comezou o estilo punk, a roupa cara e os accesorios de moda. Con todo, o que máis destacou desta época foi o aerobic e o xurdimento da roupa deportiva, feita con novos e tecnolóxicos materiais.

No 1990 e no 2000 a moda foi bastante semellante. Comezaron a levar roupa máis parecida a actual, xa que non hai tantos anos de diferenza. O metálica era unha tea que destacaba moito nesa época igual que o estilo “boho-chic”, que se baseaba sobre todo en levar pantalóns vaqueiros de tiro moi baixo e tops moi curtos. A finais dos 2000 a roupa foi máis parecida á dos anos 80 e 90, xa que as mulleres levaban chándales de veludo e roupa con estampados de animais, o famoso “animal print”, mentres que os homes enfocábanse máis en vestir con chaquetas de coiro ou zapatos Converse, Vans ou botas moteiras. As marcas con máis infuencia neses anos eran por exemplo Von Dutch, Ed Hardy e Juicy Couture. Podían levar dende os looks mais cómodos como prendas anchas e botas Ugg ata conxuntos máis atrevidos con lentexoulas, minisaias, chalecos, tacóns ou lentes de sol. 

Na moda non só é importante falar de como cambiou durante os anos, senón tamén das pasarelas ao longo dos anos, xa que influenciaron moito as persoas dende hai tempo. As pasarelas existen dende o 1800, malia que a súa orixe a atopamos nos salóns de alta costura en París. Debemos a súa creación a Paul Poiret.

Dentro do mundo das pasarelas, unha das marcas máis coñecidas por a importancia dos seus eventos foi Victoria’s Secret, que vende moita variedade de cousas, principalmente roupa interior feminina.

A súa primeira pasarela foi o 1 de agosto de 1995 e se celebrou no Hotel Plaza de Nova York.

Algunhas das modelos máis famosas que participaron nestes shows foron por exemplo Adriana Lima, Bella e Gigi Hadid, Alessandra Amrosio, Candice Swanpoel, Gisele Bündchen, Kate e Lila Grace Moss, Heidi Klum, Naomi Campbell, entre outras.

Agora que xa vos falamos das modas nas distintas épocas e das pasarelas xa podeches ver  como cambiaron as modas ao longo de tempo e seguro que ao ler pensáchedes que algunhas destas modas, a ollos actuais eran moi tolas, entón compre que entendades aos vosos fillos, a roupa que lles gusta vestir, do mesmo xeito que nós, as novas xeracións, entendemos como foron as modas nos vosos tempos. Temos que dicir que investigando puxemos algunhas caras de sorpresa, entón podemos entender as caras que poñedes vos agora ao ver aos vosos fillos vestidos coas modas máis tolas de cada ano.

Todo son modas, asi que citando a Barbie, tí podes ser o que queiras!

Comeza a aventura! Benvidos á Semana Cultural!

Benvidos e benvidas:

O pasado día 22 de xaneiro comezou, como todos os anos, a preparación da tradicional Semana Cultural no colexio Martín Codax.

Pero, como xurdiu esta tolemia informativa que vivimos unha vez ao ano nesta escola?

Este evento comezou a mediados dos noventa, malia que no principio era unha actividade distinta:

Nesa época, organizábanse charlas con diversos profesionais, que viñan á escola a falar dos seus oficios, investigacións ou falar dalgún libro salientable.

Pouco a pouco, da man de Isabel, a que era a profesora de galego por aquel entón, este conxunto de actividades foise convertendo na “Semana das Letras”, adicada á arte, a música, a literatura -e tamén a pasalo ben-, pero, sobre todo, a falar do mundo en galego, para non deixar morrer a nosa identidade. A primeira diferenza con respecto ás xornadas habituais era que, tanto á hora de entrar no colexio como á hora da saída, en lugar da sirena carcelaria característica dos colexios, soaba música. Organizáronse charlas con profesionais de diversos campos, dirixidas a alumnado de todas as idades, sendo os que máis se involucraban os alumnos de sétimo e oitavo de EXB. Como exemplo das persoas que nos visitaron naquela época temos nomes como Pepe Carreiro, historiador e debuxante; Xosé Anxo Xesteira, xornalista e escritor; Jordi Sierra i Fabra e Xosé Neira Vilas, famosos novelistas; ou Kiko da Silva, debuxante de cómic. Nesa semana, había diversos obradoiros: de banda deseñada, de literatura, charlas e arte.

Preto do ano 2000, o profesorado das materias científicas e tecnolóxicas de cuarto de ESO decidiu sumarse a este evento, que pasou a chamarse “a Semana Cultural”, que daquela se distribuía entre as actividades de índole literaria que xa se viñan facendo e outras novas, do ámbito científico, conducida polo profesorado das materias de ciencias. Estaba organizada por voluntarios de cuarto de ESO que traballaban polas tardes, fóra do horario escolar. Contaban con todo o tempo que necesitaran para preparalo, aínda que a hora de expoñela ao alumnado de primaria, esta só duraba tres días, pois ían a unha aula onde podían tocar o material que os voluntarios prepararan. A principal actividade da primeira Semana Cultural, no ámbito científico, foi un sistema solar teatralizado, onde un alumno disfrazado de Isaac Newton, e outras persoas disfrazadas cada unha dun planeta do sistema solar e do sol, representaban as órbitas dos diferentes astros, mentres o profesor Newton lles contaba ao público diversos datos sobre o noso sistema.

Ano tras ano fóronse incorporando profesorado e alumnado doutros cursos ata chegarmos á situación actual, onde todo o alumnado de secundaria participa, dunha maneira ou doutra, nesta loucura de semana.

Este ano, os obradoiros están adicados ao mundo da moda, pero non só á moda téxtil, senón á moda en todos os seus sentidos, como un impulso do ser humano para formar parte dun grupo, dende a roupa para as nosas mascotas, pasando pola moda no antigo Imperio Romano ou no mundo da xoiería e complementos, ata persoeiros que influíron neste apaixonante mundo.

Sen dúbida os obradoiros de este ano van ensinarnos moito, e para que non perdades nada estamos nós, as 19 integrantes do equipo de xornalismo, que imos intentar informar, o máis obxectivamente que poidamos e saibamos, de todo o que aconteza na escola durante estas semanas, cunha información seria, sincera e veraz.

Unha aperta,

O equipo do Obradoiro de Xornalismo 

Collede agulla e fío...

Bos dias a todas e todos:

Marabilloso o día de hoxe, martes 8 de abril, e comeza edición deste ano da Semana Cultural, despois de tres horas semanais de preparación durante as últimas semanas. Como xa todos saberedes, a Semana Cultural é unha actividade que se ven facendo dende fai, polo menos, 20 anos. O obxectivo deste evento é o de ensinar á rapazada de primaria, por medio do alumnado de ESO, sobre determinados temas que non se exploran na aula habitualmente, para enriquecelos culturalmente. Este ano, a Semana Cultural está adicada ao vasto mundo da moda. Seguide con nos ata o final para que vos enteredes de todo o que aconteza durante esta tolemia informativa.

Unha aperta, 

O equipo do Obradoiro de Xornalismo